راه ابریشم یا همان جاده ابریشم از ابتدایی ترین مسییرهای تجارت است که از کشور چین با همسایگان نزدیک شروع و با گذر زمان این مسیر به  مناطقی همچون اروپا و آفریقا کشیده شده است. این مسیر با گذر از شهر های توانگ هانگ در چین، به ولایت کانسو می آمد و گذر از ترکستان (ترکستان شرقی امروزی) از آسایای مرکزی عبور میکرد و به سمرقند و بخارا میرسید. در ادامه همراه با دارالترجمه ماندارین باشید.

مسر جاده ابریشم در ایران

مسیر جاده ابریشم در ایران

در بخارا از مرو، سرخس، نیشابور، گرگان، اسفراین به ری میرسید و از ری به قزوین و زنجان و شمال همدان و اردبیل و تبریز و ایروان میرفت تا در یکی از بنادر ترابوزان یا بیکی از بنادر شام پایان میگرفت. این مسیر از قسمت فرعی عبور میکرد و از سمرقند به خوارزم و هشترخان و از آن جا به کنار رودخانه دن و بنادر دریای آزف (شمال دریای سیا) ختم میشد.

در این راه تجاری عمدتاً ابریشم مبادله میشد و ایران از جمله وارد کنندگان این کالای با ارزش بود که مقدار فراوانی از ابریشم چین را خرید و فروش میکرد، بسیاری از کشور ها که توان معامله با چین را نداشتند و در این مسیر تجاری نبودند، این کالای گرانبها را از ایران خریداری میکردند. در مقابل چین از ایران سنگهای گران بها، قالی و پارچه وارد میکرد.

 

جاده ابریشم در دوران ساسانی

جاده ابریشم در دوران ساسانی

در دوران ساسانی درآمد فراوانی برای شاهان، درباریان و بازرگانان ایرانی از فروش ابریشم و اخذ مالیات از کاروانیانی که به تجارت ابریشم میپرداختند بدست می آمد. امپراطوری بیزانس ازجمله مهمترین دشمنان ایران و خریداران ابریشم بود، در دربار بیزانس ابریشم از طلا و سکه با ارزش تر بود همین امر سبب میشد ساسانیان با قیمت بالایی ابریشم را به دولت بیزانس بفروشد و نتیجه این کار سود بیشتر از مبادلات ابریشم و تضعیف قدرت دولت بزانس را به همراه داشت. بیزانسی ها برای خرید ابریشم هزینه بیشتری می پرداختند در نتیجه بودجه کمتری را صرف سپاهیان و قدرتمند سازی سپاه خود میکردند. سران بیزانس با نارضایتی به این خواسته ایران تن میدادند و این نارضایتی، دشمنی آنان را همراه داشت به طوری که رومی ها و ساسانیان به دشمنان همیشگی تبدیل شدند.

در سال 531 میلادی یکی از ملوان های حبشی قصد تجارت ابریشم به بیزانس را داشت که با نفوذ تجار ایرانی در دریای هند، از این کار جلوگیری کردند و تلاش آن سرانجام نداشت. در دوران حکومت خسرو انوشیروان یمن جزئی از خاک ساسانیان شد، بدین ترتیب راه دریای سیاه و دریای هند بر بیزانس بسته شد. در آن زمان خاقان های ترک پیروزی های خوبی در نبرد ها داشتند و سرزمین خود را گسترش داده بودند و در صدد تجارت با رومی ها بودند و برای این امر موافقت ساسانیان را لازم داشتند که خسرو انوشیروان هرگز آن را قبول نکرد. از این رو ترک ها و رومی ها بایک دیگر هم پیمان شده و به ایران حملات متعددی کردند. در پی این حملات با تمام دشواری ها و پیشروی های دشمنان، ساسانیان پیروز جنگ بودند.

در رابطه با قدمت این جاده سخن های بسیاری است، عده ای آن را به 4 تا 6 هزار سال قبل از میلاد میداند و بنا بر اطلاعات بدست آمده در این جاده به تجارت پارچه، مواد غذایی و برخی از حیوانات مشغول بوده اند. نام جاده ابریشم توسط جغرافی دان آلمانی فردیناند ریختوفن نام گذاری شد، این نام برگرفته شده از ابریشم چین است که در این مسیر مورد تجارت قرار میگرفت است. این جاده علاوه بر اینکه از نظر تجاری مهم محسوب میشد بلکه از نظر جابه جایی فرهنگ و اخبار  نیز مهم بود.

امروزه تلاش بر آن است که بار دیگر این جاده تجاری مهم را احیا کنند و طی چند نشست برنامه ریزی لازم را برای آن انجام داده اند. امید است که با احیای این مسیر بار دیگر تجارت بین این کشورها رونق و از سر گرفته شود.

 

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *